Nieuwsbrief december 2018

 

Nieuwsbrief, december 2018.

Uitdelen voedselpakketten.

 

Het uitdelen van 450 voedselpakketten vlak voor Kerst is een feest voor de ontvangers:  lekker wat te eten met de feestdagen !! 

Het gevaar zit in de weersomstandigheden zo rond eind december. Die bleken mee te vallen, tot en met een dag voor vertrek.  

In de nacht voor ons vertrek ging het sneeuwen in Bosnië en toen wij vrijdagavond aankwamen lag er 40 cm sneeuw.  Gevolg: het vliegtuig bleef drie kwartier rondjes draaien boven Tuzla, omdat de landingsbaan niet sneeuwvrij te krijgen was door de voortdurende sneeuwval.  Eindelijk op de grond kostte het nog eens 3½ uur om de 65 km naar Doboj te overbruggen. Je maakt zo weer eens wat mee!

 

Toen wij maandag 18 december met het Rode Kruis op pad gingen om de eerste 20 pakketten uit te delen, bleek onze RAV 4 met winterbanden te laag te zijn, waardoor er voortdurend pakken sneeuw door de voorbumper werden opgeschoven op ongebaande wegen. 

 

     

Een zelfgemaakte sneeuwschuiver.

                                                                   

Zodoende waren er vooral in bergachtig gebied mensen niet bereikbaar.  De Lada 4×4 van het Rode kruis werd ingezet en wij ruilden onze auto in voor een hoge Mitsubishi met terreinbanden.  Hoe hoger je de bergen in moet, hoe meer sneeuw er ligt, tot wel 50 cm toe.  Rijden tot je niet verder kunt en dan lopend door de dikke sneeuw naar scheefgezakte huisjes, waar de armoede je tegemoet komt.  

De mannen van het Rode Kruis hadden zelfs voor ezels gezorgd om via een ongebaand bergpaadje toch naar boven te komen om 4 pakketten af te leveren.   

Zeer blijde mensen die verbaasd vroegen: “Komen jullie helemaal uit Holland om ons te helpen ?? En hier is niemand die iets voor ons doet, zelfs ons pensioen brengen ze niet.”  

Het went nooit om de verhalen te horen.  Armoede heeft vele gezichten.

Niet alleen honger, maar ook gebrek aan medische zorg, geen tanden meer in de mond, geen stroom, geen water, soms maanden niemand spreken omdat het dorpje waar je woont totaal verlaten is. Niemand woont er meer, iedereen is vertrokken, wilde honden blaffen, er is geen toekomst, geen hoop, je bent aan je lot overgelaten.  Steeds meer, vooral jonge mensen, die nog wat kunnen, trekken weg naar werk in Scandinavië of Duitsland.  De politiek is corrupt, verlamd en niet deskundig om de problemen op te lossen, daar is niets van te verwachten.

Het slechte eenzijdige voedsel: brood, aardappelen, rijst en pasta’s veroorzaken een vloedgolf aan suikerziekte, blindheid en reuma.

In onze voedselpakketten zitten, behalve alles om brood te kunnen bakken voor een paar weken, ook blikjes vis, koffie, thee, koekjes, suiker, zout, bonen en pakjes soep. Dingen die men soms al een jaar niet meer gezien heeft.

Die blijheid van de eenzame mensen maakt beschaamd.

Een alleen wonend vrouwtje zegt:” ik zal God danken dat Hij zulke mensen als jullie naar ons toe stuurt.” Het maakt beschaamd, immers wij geven met een doos eten van 

€ 15,- een groot geschenk in de ogen van deze mensen, maar wij hoeven er ons niets voor te ontzeggen. Een druppel op een gloeiende plaat ?  Niet als je naar de glunderende gezichten kijkt.

 

                                   

Het was een enerverende week, zowel qua weersomstandigheden als ook emotioneel. Zoveel leed op een klein stukje aarde, waar geen enkele gerechtigheid te vinden is, ook niet als je al 85 bent. Alle 450 pakketten zijn inmiddels bezorgd, mede dank zij de vrijwilligers van het plaatselijke Rode Kruis!

 

En dank zij u konden ze uitgedeeld worden! Heel, heel hartelijk dank voor uw giften!

 

Marlies van Hoffen

Jan en Jos van Garderen.

Karel en Dickie de Rijk

 

Stichting Hulpaktie Doboj, Munnikenweg 38b, 3905 MJ Veenendaal.

Tel. 0318-524810 email : doboj@doboj.nl website : www.doboj.nl

Bankrek. NL53 RABO 0395 1014 41 ANBI status. KvK nr. 30154085