Doneren?
Ontwerp en realisatie: HETWORKS

Nieuwsbrief maart 2017

N I E U W S B R I E F

S t i c h t i n g                                                        

Veenendaal, 22 maart 2017

Donateurs en vrienden van onze stichting.

 

2 x zijn we dit jaar in Doboj geweest.

De eerste keer in januari  met Jos van Garderen en Karel en Dickie de Rijk. Deze reis was vooral om het adoptiegeld en de Kerstgiften uit te delen aan de betreffende mensen.

Vanwege het winterweer gingen we met het vliegtuig van Eindhoven naar Tuzla. Vanaf Tuzla is het normaal ongeveer een uur rijden naar Doboj. Die rit duurde deze keer bijna 2 uur. Ook in Bosnië was het echt winter : sneeuw, ijs, strenge vorst! Maar alles ging goed. Fijn! Dankbaar!

Marlies en de kinderen hadden niet echt last van de winter, behalve dat ze niet altijd met de auto de hoge berg kon op- of afrijden vanwege dikke pakken sneeuw en ijs op de weg. Maar dan  kun je immers lopend naar de stad……of naar huis.

Wat waren onze gezinnen, waarin we een adoptiekind hebben en de opa’s en oma’s weer blij met het geld. Van diverse mensen kregen we een tekening of een briefje mee voor de donateur. Enkele verontschuldigden zich dat ze niets hadden. Maar dat zijn we onderhand wel gewend. Bosniërs zijn ook niet echt schrijvers. Wat niet betekent dat ze niet blij en dankbaar zijn voor de hulp die ze krijgen.

Natuurlijk hebben we de meeste oudjes zelf bezocht, omdat we hen niet naar de stad wilden laten komen met dit weer.  Dat was ook maar goed, want zo vonden we een opa in bed, die er al 4 dagen niet meer uit was geweest. Ongeveer uitgehongerd en uitermate dorstig lag hij daar alleen te zijn. Wij hebben hem snel wat laten eten en drinken en beloofden hulp te halen.

Direct door naar de eerste hulp post en gevraagd of er een dokter kon gaan kijken. Dat is gebeurd en gelukkig is hij naar het ziekenhuis gebracht en opgenomen. Kreeg een wasbeurt, te eten en drinken en sterkte weer wat aan. Inmiddels is hij weer op zijn eigen kamer en loopt weer door de stad.

Verder hebben we bij het Rode Kruis de voedselpakketten geëvalueerd en hoorden dat het uitstekend was geweest.

Daarna bespraken  we  hoeveel zaaipakketten er in maart moeten komen en met welke inhoud. We maken een iets andere samenstelling dan andere jaren.  Meer aardappelen en minder verschillende groenten, maar nu ook mest. Dat vindt men prettiger. Over het aantal pakketten zei de directeur : “het is nooit genoeg! Zoveel als jullie maar kunnen geven……..”  Marlies zal offertes opvragen.

Na nog een bestuursvergadering, waarin de lopende zaken werden besproken en we dankbaar concludeerden dat alles goed loopt, reden we zaterdagochtend vroeg  terug naar Tuzla en vandaar vlogen we naar Eindhoven, waar we veilig landden en werden opgewacht door Jos zijn vader, die ons thuis bracht.

Vervolgens zijn wij, Cor en Yvonne Romeijn en Dickie de Rijk, op 10 maart met de auto (volgeladen) weer naar Doboj gegaan. Ditmaal met goed weer en na een voorspoedige reis, overnachting in Oostenrijk, waren we zaterdagmiddag in Doboj.

We werden begroet door Marlies en de kinderen, die ook erg blij waren met het mooie weer. De afgelopen week had het erg veel en continue geregend; het water in de rivier langs de stad steeg schrikbarend hoog en de angst voor weer een overstroming was overal in de stad te voelen geweest. Maar gelukkig is alles goed gegaan en het water was al weer aan het zakken!

Op maandag zijn we eerst naar het medisch centrum in de stad gegaan om een lading uniformen voor de eerste hulp-medewerkers af te geven! Wat waren ze blij, want ze waren ongeveer door hun reserve-voorraad heen!! Super dus, dat we weer wat hadden!

Daarna zijn we met een Rode Kruis-vrijwilliger op stap gegaan om 10 zaadpakketten af te leveren. Dat lijkt niet veel, maar in een afgelegen dorp, waar de mensen ver uit elkaar wonen ben je toch lang onderweg om iedereen te bereiken. Ook weer grote dank van al die lieve, vaak oudere mensen!!

De volgende dag weer 10 pakketten naar een ander dorp. En dankzij een extra donatie mochten we ook bij elk zaadpakket een klein voedselpakketje geven in de gezinnen waar dat nodig bleek te zijn. Wat een feest!

Ook ontmoetten we die dag kleine Tara. Zij is net 4 jaar geworden en heeft ernstig suikerziekte. Ze woont dicht bij Sarajevo en haar ouders hebben het erg moeilijk om voor haar de benodigde medicijnen te kunnen kopen. In Bosnië krijgen ze nauwelijks hulp en moeten vrijwel alles zelf betalen. Gelukkig vonden wij hiervoor een donateur, waardoor dit kindje ontzettend geholpen wordt. Prachtig!!

 

 

 

Zo zijn we elke dag op stap geweest. Steeds met Rode Kruis-vrijwilligers, die ons de verhalen over de gezinnen vertelden en veel uitlegden over de problemen ter plekke. In 2 dorpen is langzaam maar zeker een soort buurtraad opgericht, die op de hoogte is van wie iets nodig heeft en dat zelf niet kan regelen. Mensen van deze werkgroep gaan dan helpen op alle mogelijke manieren. Bijvoorbeeld gaan ze alle deuren  in het dorp langs om een bijdrage voor een koe. Bij de ene deur worden ze uitgelachen, bij de andere krijgen ze een paar mark en wat meer. Maar er komt een koe! Super!

Voor een ander gezin, waarvan papa ernstig ziek is moest een huis afgebouwd worden. Ook alle deuren langs en gevraagd : heb je geld? Geef dan iets. Heb je geen geld, kom dan een dag helpen met bouwen. Nu staat er een huis, bijna af; er ontbreekt nog een wc en een douche. Daar is op dit moment geen geld voor. De binnenmuren moeten nog gewit worden en dan gaan ze er wonen. Wat fijn dat we dit zagen, dit omzien naar elkaar!  Zo fijn dat dit hier en daar begint te komen………….!

 

Wij zijn blij en dankbaar weer veilig thuisgekomen.

De vele groeten en bedankjes die we meekregen voor alle lieve donateurs, gevers zijn niet te tellen. Maar u mag zeker weten, dat we heel veel mensen, gezinnen, kinderen weer een beetje zagen glimmen en een beetje hoop mochten geven.

Wat een feest voor ons om uw gaven door te geven!  Dank u wel!!!

 

Een lieve groet van Marlies, de kinderen uit “Prijateljska Kuca”, het Rode Kruis Doboj, de polikliniek Doboj en Cor en Yvonne Romeijn en van mij, Dickie de Rijk.

 

Stichting Hulpaktie Doboj, Munnikenweg 38b, 3905 MJ Veenendaal.

Tel. 0318-524810          email : doboj@doboj.nl              website : www.doboj.nl

Bankrek. NL53 RABO 0395 1014 41           ANBI status.                   KvK nr. 30154085

Contactgegevens

Stichting Hulpaktie Doboj
Adres:
Doornboomspark 21,
3925 KL Scherpenzeel.

E-mail: doboj@doboj.nl
Telefoon: 06 2053 9017

IBAN: NL53 RABO 0395 1014 41