Nieuwsbrief mei 2021

Donateurs en vrienden van onze stichting.

Tijd voor een nieuwsbrief! Er is niet echt veel gebeurd, maar genoeg om u te schrijven.

Rond de Kerstdagen konden we toch veel mensen blij maken met een voedselpakket.

Marlies en Milenko hebben dat, samen met de kinderen uit Prijateljska Kuca kunnen doen. 150 pakketten werden ingepakt door de kinderen onder leiding van Marlies en daarna weggebracht.

De Rode Kruis-medewerkers op het kantoor in de stad zagen het niet zitten vanwege corona. En dus zette Marlies haar schouders er onder. Geweldig!!

Intussen raakte ze zelf besmet met het Covid-virus en moest ze, evenals de kinderen, in quarantaine. Ook Milenko raakte besmet, maar gelukkig niet ernstig allemaal.

Marlies heeft er het meeste last van gehad. Reuk- en smaakverlies en last van haar longen. Fijn dat ze, samen met Milenko,  in februari een weekend naar de frisse en zuivere lucht van de Jahorina bij Sarajevo kon. Daar zijn ze beiden erg van opgeknapt.

De kinderen hadden geen grote problemen gelukkig!

Vervolgens zijn ze zaaipakketten gaan bestellen en uitdelen, op dezelfde wijze als de voedselpakketten. 175 stuks maar liefst. Grandioos, dat dit kon.

De kinderen hebben ijverig meegeholpen en vinden dat ook leuk om te doen.

Intussen werd Marlies ook nog geopereerd aan haar hand (tunnelsyndroom). Gelukkig gaat dat ook goed. Veel oefenen natuurlijk, maar de pijn is weg.

De kinderen gaan goed; zijn niet ziek en gaan soms naar school. En soms ook weer niet.

In Doboj lopen de besmettingen op tot zo’n 30%. Het blijft dus ook daar erg spannend allemaal. Dat is mede de reden dat we nog steeds geen reis daar naar toe durven maken. Misschien in het najaar…..????? Make Sense wil begin september voor de laatste keer een huis bouwen. Dat was al toegezegd voor de corona-pandemie. Ging toen niet door, maar nu hopelijk wel. Het gezin zit erg in spanning natuurlijk en hopen erg dat de bouwvakkers kunnen komen.

In december hebben we het een en ander verteld over het afbouwen en stoppen met onze stichting in Nederland. Dat gaat geleidelijk. We nemen geen nieuwe adoptiekinderen en

-oudjes in ons adoptieprogramma op, maar hopen de kinderen, die er nu zijn wel tot hun 18^de jaar te kunnen blijven helpen. En de oudjes zolang als nodig is.

We hebben nog een reservebedrag op de bank en gebruiken dat op om het kinderhuis  zo lang mogelijk draaiend te houden. Intussen kan Marlies nieuwe bronnen van inkomsten zoeken in Bosnië zelf (en daarbuiten natuurlijk).

Verder hopen we jaarlijks rond de Kerst voedselpakketten te delen en in het voorjaar zaaipakketten bij de mensen, die het echt nodig hebben.

Als de pot in Nederland echt leeg is, stoppen we definitief met de stichting in Nederland en wordt die opgeheven.

Hoelang we nog de ANBIstatus houden weten we nog niet precies. Dat regelt de belastingdienst. Als we daar bericht van hebben geven we dat door.

Voor nu bent u weer op de hoogte van de stand van zaken en sturen wij u een hartelijke groet, ook uit Doboj.

Namerns de stichting,

Dickie de Rijk