Nieuwsbrief mei 2024

                                                          NIEUWSBRIEF

Scherpenzeel, mei 2024

Donateurs, vrienden en familie van Stichting Hulpaktie Doboj.
Begin april zijn we, samen met Gerda en Theo van Noord uit Scherpenzeel, naar Doboj geweest.
Na een goede reis kwamen we op 5 april aan in Doboj en gingen we eerst natuurlijk naar Prijateljska Kuca, waar de kinderen naar buiten renden toen ze de auto hoorden stoppen, om ons te begroeten en gelijk hele verhalen wilden vertellen. Leuk en gezellig is dat.
Na een kopje koffie, de eerste nieuwtjes, afspraken voor de volgende dagen en de sleutels van het weekendhuisje, konden we de berg op om onze spullen uit te laden. Na even genieten van het uitzicht en het mooie weer, zijn we boodschappen gaan doen en gaan eten.
De volgende dag kwam Marlies met 2 meisjes naar boven. De meisjes gingen in de boomgaard gemaaid gras opruimen en Marlies en Dickie bespraken wel en wee uit het kinderhuis en over het overdragen van de werkzaamheden.
In Prijateljska Kuca gaat het goed. Net voor de jaarwisseling kwam Branka bij ons wonen vanuit het grote kinderhuis in Banja Luka. Branka is 19 jaar en moest daar weg vanwege haar leeftijd. Maar ze heeft geen plek om heen te gaan. Ze is sinds haar 10de jaar diabeet en moet insuline spuiten. Ook draagt ze een sensor om de bloedsuiker te meten, maar ze kan daar zelf niet goed mee over weg. Er is Marlies gevraagd haar daarmee te helpen en te leren dat zelf te regelen. Best een moeilijke, lastige opgave. Het gaat nu, na 3 maanden, al wel iets beter. Nu moeten we zien dat we een goede plek voor haar vinden, waar ze kan wonen en werken en waar ze begeleid wordt.
De andere kinderen gaan gelukkig goed. Ook op school gaat het heel goed.
Sanja mag doorstromen naar het gewone onderwijs en de kleine Mima gaat naar de gewone kleuters i.p.v. het speciale onderwijs. Geweldig!
Teta Nina is nu de “oma” voor de kinderen en springt af en toe bij of komt gewoon gezellig op bezoek. Ze geniet van haar pensioen. Fijn!
Marlies is druk met het zoeken van sponsoring voor het kinderhuis. Nog ongeveer een jaar kan er vanuit Nederland geld gestuurd worden, maar dan is het op!
Mits er natuurlijk extra donaties komen. We werken er aan dat ookde autoriteiten in Bosnië bijdragen gaan leveren.
Er is elke maand zo’n 3.000 euro nodig om de kosten van het kinderhuis te dekken.
Marlies wil graag tot haar pensioen voor de kinderen blijven zorgen.
Dat is nog ongeveer 10 jaar. Dan zijn de kinderen (behalve de jongste) oud genoeg om zelfstandig verder te kunnen.
Marlies heeft de lijst met mailadressen van onze donateurs en vrienden gekregen en gaat nu voortaan de kontakten onderhouden. Voor de zekerheid hierbij nog even het mailadres van Marlies : mfavh@yahoo.com
Dit is dus de laatste nieuwsbrief, die u van Dickie ontvangt.
Zij stopt met de werkzaamheden voor de stichting, behalve dat ze elke maand het budget voor Prijateljska Kuca over zal maken, zolang er dus nog geld is..
Zondagmorgen kwam pastor Bane met zijn vrouw en hebben we, in de tuin van Prijateljska Kuca, een kerkdienst gehouden met Marlies en de kinderen en wij met z’n vieren. Bijzonder was dat en mooi! De kleine gemeente in Doboj heeft geen eigen onderkomen meer en nu gaan sommige leden zaterdags naar Banja Luka, waar de kerkelijke gemeente iets groter is. Bane heeft een huis gekocht, waar ruimte is om zondags bijeen te komen en ander kerkelijk werk te doen. Maar er moet nog een deel (10.000 euro) worden afbetaald. Daarna kan hij het opknappen en van daaruit evangeliseren en er samenkomsten beleggen. We hopen van harte dat het gaat lukken.
Op maandag hebben we een paar kinderen bezocht, die in Prijateljska Kuca hebben gewoond. Erg fijn om te zien dat het hen goed gaat. Ook waren we bij de fam. Gavric, waar een huis voor gebouwd was door de groep uit Nieuwegein. Blijde, gelukkige mensen, die nu zelf verder kunnen.

Het was een moeilijke beslissing voor mij om te stoppen, maar na 30 jaar is het ook goed om het stokje over te dragen.
Wat heb ik met veel plezier en liefde dit werk kunnen en mogen doen. Daar ben ik heel dankbaar voor!
Samen met Karel kon ik zoveel reizen maken, organiseren en helpen.
Wat een voorrecht was het om te mogen doen.
Daarom wil ik ook graag u allemaal bedanken voor uw financiële bijdragen, uw belangstelling, uw gebed in al die 30 jaar, want zonder dat alles was dat nooit gelukt.

Met vriendelijke groet,
Namens het Bestuur
Dickie de Rijk