Nieuwsbrief September 2025

NIEUWSBRIEF SEPTEMBER 2025

Doboj, 20 september 2025

Aan onze donateurs, familie, vrienden en bekenden.

Er is weer veel te vertellen over ons werk in Doboj. Allereerst het mooie jubileum op 1 maart:

25 JARIG BESTAAN VAN PRIJATELJSKA KUĆA

Wat heeft God ons werk gezegend, wat zijn het mooie jaren geweest, waarin wij 69 (!) kinderen een veilig en warm dak boven het hoofd mochten geven. Nu zijn velen opgegroeid, doorgegroeid. Er zijn er die getrouwd zijn, zelf een gezin mochten ontvangen, velen wonen en werken in het buitenland , die zien hier in Bosnië geen toekomst en trekken helaas het land uit. Kinderen die tijdelijk bij ons waren en weer naar hun eigen ouders terug konden, kinderen die verlaten waren en door adoptie een nieuwe kans op geluk kregen. Te veel om op te noemen. We hebben het in het klein herdacht hier in Doboj, gezellig uit eten geweest met ons hele ‘gezin’. In Nederland werd er aandacht aan besteed in het Nederlands Dagblad. Daar zijn we dankbaar voor. Die nieuwe extra aandacht geeft de stichting weer moed om door te gaan én het gaf ook de financiën weer een kleine oppepper, wat we heel hard nodig hebben!

In april kwam de fantastische actie ‘zaai-pakketten’. Dat is altijd geweldig om te mogen doen. Zaaigoed uitdelen aan de mensen die wel een tuin hebben, er graag in werken maar geen geld voor het zaaigoed hebben. De dag voor het uitdelen informeerden we alle „dorpshoofden“ dat wij morgen komen, en met hoeveel pakketten voor hun dorp. We hadden ditmaal een geweldig team dat met ons mee ging. Daar waren Dickie en Karel de Rijk en Theo en Gerda Noord uit Scherpenzeel. Zij konden nu direct meewerken aan het uitdelen. We laadden de auto vol en gingen van dorp tot dorp. Daar stond bij ieder dorpshuis een groep mensen op ons te wachten, volgens afpraak. Het was geweldig te zien hoe blij iedereen weer was. Op de vraag van Dickie en Karel, of het aantal pakketten genoeg was voor het dorp waar wij op dat moment waren, werd in alle gevallen aangegeven dat ze er geweldig mee geholpen zijn, maar als het drie keer zoveel pakketten zouden zijn, konden ze die ook zeker gemakkelijk kwijt aan de armen die het ook nodig hebben…

Wat een feest is het als je zo de goede gaven mag uitdelen. Heel hartelijk dank daarvoor aan al onze trouwe donateurs die hiervoor vaak speciaal een bedrag over maken, en dank aan de GZB die haar eigen bijdrage deed om zo een nog groter aantal mensen te bereiken.

De hete zomer heeft gezorgd voor veel moeite op het land. De gewassen hadden het zwaar en waar we ook spraken met mensen, iedereen is de hele zomer bezig geweest met water dragen naar hun tuin die het zo hard nodig had. Op kleine schaal heeft iedereen dan ook een redelijk mooie oogst. Wel is door het bijzondere weer de fruitoogst helemaal ‘mislukt’. Er hangt bijna geen appel en geen pruim aan de bomen. Druiven doen het goed, peren redelijk, maar daar blijft het dan ook bij.

In ons huis Prijatelsjks kuća gaat het prima. De jonge dames groeien goed, gaan goed door op school en ook de jongste is klaar om na de grote vakantie naar de eerste klas van de grote school (zo noemen ze dat hier ook) te gaan. Het kleine verfrommelde hoopje mens dat drie en een half jaar geleden ons huis binnen kwam, heeft zich met veel hulp ontwikkeld tot een lief, bijdehand, intelligent 7-jarig meisje dat helemaal klaar is om haar schoolleven te beginnen.

Sanja en Enisa (Nina) zijn over gegaan naar de volgende klas met een schitterend mooi rapport. Wat fijn toch dat ze bij ons kwamen en nu hun talenten zo goed mogen ontwikkelen.

We zijn met de kinderen een paar dagen op vakantie geweest, op de hoogvlakte rond de rivier de Tara, heerlijk in de bergen met een mooi bergmeer om in te zwemmen. Wat was dat een feest! We mochten op een heerlijk ontspannen

manier zelfs aan de gastvrouw van ons huisje laten zien wat het betekent om een christelijke opvoeding te geven. Mevrouw, oma noemden de kinderen haar, heeft genoten van de gezelligheid, de behulpzaamheid onderling, de spelletjes die we deden met elkaar, de gesprekken ’s avonds tot laat, de verhalen uit de bijbel en het hardop gesproken gebed. Toen we de laatste morgen na het ontbijt in gebed gingen voor de reis ook vroegen of de Here ook voor oma wil zorgen die nu alleen achterbleef, was oma in tranen, kreeg iedereen een omhelzing en zei ze: „Dit heeft nog nooit iemand voor mij gedaan“.

Eind augustus hebben we een kleine reünie gehouden. Dickie en Karel kwamen hiervoor naar Doboj en met hen mee kwam mijn zus Gerdien, en mijn broer Chris kwam onverwacht binnenlopen! Vanwege het 25 jarig bestaan van ons kinderhuis hebben we zoveel mogelijk jongelui uitgenodigd om hen nog eens te zien en bij te praten. Het was heel erg gezellig en bijzonder om ook kinderen van het eerste uur, nu moeders die nu ouder zijn dan ik toen ik voor hen zorgde, te zien en te spreken. Wat een rijkdom, al die 69 kinderen te mogen noemen als ‘onze’ kinderen.

Vorig jaar hebben we geld ingezameld voor het overstroomde gebied Jablanica tussen Sarajevo en Mostar. We hebben intussen 3 keer kleding gestuurd aan families die alles kwijtraakten. Inmiddels hebben de meeste slachtoffer-families een stuk land aangewezen gekregen. Sommige van deze families hebben relaties die hen kunnen helpen. Zij kunnen zelf hun huis bouwen en opnieuw beginnen. Een paar gezinnen hebben geen relaties en dus geen hulp, zij zitten nog in alternatieve woonruimte. Wij zullen daarvan één of meer families toegewezen krijgen die wij dan kunnen helpen. We hopen dat we binnenkort definitief bericht krijgen over deze families, dit alles in samenwerking met de organisatie Emmaüs die daar actief is.

Het is alweer september, wat betekent dat we alweer nadenken over de voedselpakketten-actie in december. Dat is, naast de zaaipakketten, zo vreselijk hard nodig! De armoe wordt echt schrijnend, de politieke onrust of beter gezegd chaos doet daar geen goed aan. De voedselbanken hebben meer ‘klanten’ dan ooit.

Op de valreep nog een leuk nieuwtje. We hebben er een meisje bij in huis! Ze heet Fatima, ze is een klein lief meisje van 10 jaar oud, die door haar moeder werd verwaarloosd en haar oudere zus kan niet voor haar en haar moeder zorgen. Ze heeft door de thuissituatie een flinke achterstand op school, dat zag ik al gauw, maar daar gaan we lekker mee aan de gang. Een mooie en dankbare uitdaging voor ons allemaal. Ze zit al lekker tussen de andere meisjes, doet goed mee met alles. Je kunt zien dat ze blij is dat ze nu in een gezonde warme omgeving woont en straalt ook de hele dag. Wat heerlijk om te zien!

Aan het eind van deze nieuwsbrief nog iets over de financiën. Om het kinderhuis én de voedsel- en zaaipakketten te kunnen blijven financieren, zijn we nog steeds op zoek naar nieuwe donateurs. We willen nog doorgaan met dit werk tot ons jongste kind het huis uit is, dat is nog ± 11 jaar. Dan bereikt Marlies ook de pensioenleeftijd. De financiële situatie van de stichting is wankel: We hebben een aantal vaste donateurs, maar maandelijks komen we toch  €1500,= tekort. Dit moet uit losse giften/collectes/ extra donaties/nieuwe donateurs komen.

Helpt u ons mee met het vinden van nieuwe donateurs? Ook losse giften zijn welkom!

Lieve groeten uit Doboj, in dankbaarheid geschreven,

Marlies en Milenko met Sanja, Enisa, Emina, Fatima, teta Sanja, Teta Snjezana en oma Nina

 

Stichting Hulpaktie Doboj                                                                     

ANBI status!

Banknummer:      NL53 RABO 0395 1014 41

Website:                 www.doboj.nl

e-mail:                    doboj@doboj.nl

fiscaal nummer:    8076.66.026